Wieża

[Leith]

Gdy przestał gryźć jej ucho pocałował ją w usta.

[Zuzm]

Poczuła jego usta na swoich, ciepło od niego wypełniło jej własne ciało, serce przyśpieszyło, wszystkie zmysły wyostrzyły się.
Nie,nie, tylko nie to, nie teraz... -straciła kontrolę nad umysłem. Delikatnie go odepchnęła i stanęła na środku pokoju. Pochyliła się z trudem powstrzymując się od splunięcia krwią. Dotknęła się po karku - już czuła łuski wzdłuż kręgosłupa
-Prze... przepraszam... nie mogę. To nie twoja wina... -Wyjąkała i wytarła oczy rękawem

[Leith]

Spojrzał łagodnym wzrokiem na dziewczynę.
- Hey.. Nic się nie stało naprawdę. - uśmiechnął się lekko. Rozumiał to i owo.
- Ty też jesteś Powiernikiem, prawda? - spytał.

[Zuzm]

-Taa, to wcale nie jest tak łatwe jak opowiadają... ta przemiana wcale nie jest delikatna. Chyba, że powiernicy to ci co nad tym panowali, a reszta która bezwiednie się zmienia to stworzenia zawładnięte przez demony -Cicho się zaśmiała -Jeżeli dalej to ma tak wyglądać to ani mi się śni, dalej tak żyć

[Leith]

- No to jestem jednym z tych co tym władają.. - westchnął i podszedł do niej.
- A kim jesteś jak się przemieniasz? - przekrzywił głowę.

[Zuzm]

-Jeszcze trochę i sam się przekonasz... -Cicho się zaśmiała -Tylko powrót jest jeszcze gorszy.
-Smok, wielkie czarne budle -Dodała po chwili namysłu

[Leith]

- Rozumiem - odrzekł.
- Wiesz, niezbyt byłbym zadowolony mieć ogromną smoczycę w domu, więc może wyjdziemy na balkon? - uśmiechnął się.

[Zuzm]

Zaśmiałam się
- Ta, zawsze mogę odlecieć, jak się nie zmieszczę -Stanęła i poszła w stronę balkonu (wyszła)

[Leith]

Poszedł za Zuzm na balkon.

[Zuzm]

Powolnie wleciała, na plecach miała Leith z chorobą lotniczą, delikatnie zataczali okręgi wokół dachu, czekając czy Leith postanowi coś poweidzieć

[Leith]

Spojrzał na ziemię z niechęcią. Zauważył swoją wieżę.
- Czemu mnie tutaj przywiozłaś? - spytał zmęczonym głosem, którego nie znosił, gdyż wydawał się mu zbyt 'słodki'.

[Zuzm]

I jak to teraz powiedzieć, dopóki nie jestem wnerwiona i dopóki nie postawowię powiedzieć komuś, że chce go zabić, to nie wyduszę ani słowa... Może sam się domyśli, może chociaż umie wyczuć, że musi iść spać. Miejmy nadzieję