Febristh
Dzikie tereny => Akademia => Wątek zaczęty przez: Zuzm w Sierpień 01, 2014, 18:40:54
-
Przechodząc przez te skały czuć delikatne powonienie wszystkich możliwych zwierząt. Teren wygląda jak bajeczno-błękitny las.
(http://2.bp.blogspot.com/-4rTrWiwWSZw/UF4yGTnZFfI/AAAAAAAAAdM/y_YlvUJv0GA/s400/214e0f0d81c4eea6.jpg)
To jest strażnik zwierząt ...Salomon
(http://fc03.deviantart.net/fs70/f/2011/049/d/c/dca9878946489f4d8d31aecced5b38f2-d2zbuzg.jpg)
-
Powolnie weszła, oczarowana tym błękitem.
-To co małe? Gdzie się ukrywacie? -Krzyknęła, a z pomiędzy drzew wybiegły wszystko kolorowe stworki. -Co? Jak jesteście głodne, to i milsze przy okazji -Zaśmiała się
-
Patrzyła się na drzewo to na stworki.Wpatrywała się jeszcze bardziej niż wcześniej na brzuch Zuzm. Nic nie mogła powiedzieć.
-
-Coś tak zaniemówiła, myślałam, że po alkoholu, wszyscy są gadatliwi. -Zaśmiała się, Stworzenia powoli zaczęły się na nią wspinać, a ona się śmiała.
-
-Ależ one łaskoczą.
Śmiała się i śmiała.
-
-Dobra a teraz wasza ulubiona część -Stworki zapiszczały radośnie, Zuzm uniosła rękę i ścisnęła w pięść, przed każdym stworkiem zmaterializowało się jego ulubione jedzenie. Na chwilę się uciszyły, jednak później na dziewczyny, naleciała kolejna fala radości stworzeń, pozbawiając Zuzm równowagi, upadła i została przykryta małymi potworkami
-Dobra, już dobra! -Wstała i zrzuciła wszystkich, ta dziewczyna bierze jednego z was -Wskazała na Draconema, stworzenia zaniemówiły i spojrzały na Manticorę
-
-Czemu one się tak na mnie patrzą.-Powiedziała przerażona.
-
-Myślą, co o tobie myśleć... Przy okazji ja też wezmę jednego -Dopowiedziała do siebie. -Kilka spojrzało na nią. Jednak o niej już miały zdanie. -Dobra, który woli tu zostać niech pójdzie spać. -Kilka stworzeń odeszło, Jednak nadal zostało ich dużo
-
Usiadła jak pies. Patrzyła się w stworki.
-Ciekawe jakiego ja dostane.-Wyszeptała do siebie.
-
-Dobra... Lubisz latać? Lubisz. Zostają te co lubią Latać! -Już było ich mniej -Dobra, teraz odchodzą te które są nieprzyjacielskie! -Nikt się nie ruszył -Odchodzą ci którzy teraz kłamali! -Kilka ze stworzeń rozeszło się na boki. Zostało ich kilkanaście.
-Masz Draconem jakieś wymagania? Oprócz tych co już mówiłam? -Stworzenia zapatrzyły się na nią
-
-Latanie już było, to może, które lubią się uczyć nowych sztuczek i lubią polować. Tyle.
-
Odeszło ich kilka.
-Teraz ja... egh, no to te co do reszty zaufają swojemu właścicielowi. -Zostało jakieś 8, no dobra -Jeszcze te co, pasują kolorem -Mamy dwa. Zuzm podeszła do obu wzięła na ręce i jednego dała Draconemie przed łapami. -Ten jest twój, To jest Samiczka, imię sama wybierasz. Jest gatunku Bumble, odmiany koszmar. Jakieś pytanka?
(http://www.aywas-wiki.com/images/4/4a/Bumble_grinninghound.png)
-
-Ależ ona urocza. A ataki jakie ona ma?
-
-Potrafi przymusowo usypiać wroga, ale tu tylko chwilowo. Do tego umie wprowadzać wybrane koszmary, przez co wróg jest niewyspany i przerażony. A ja mam Delgado. rasa Akuma, odmiana ogień... Chłopiec -Przycisnęła go do siebie -Jeszcze chcesz coś wiedzieć?
-
-A czym mam karmić koszmara?
-
-Ona zjada ludzkie dobre sny, więc nie dziw się kiedy nic dobrego nie będzie ci się śnić, chociaż nie powinna ciebie męczyć. Jesteś jej panią. A no i umie sama latać, więc masz towarzysza do lotów. Hym.. Ja też
-
-Dzięki za wszystko.
Wyszła.
-
-Żegnaj- Podniosła rękę. A sama przytuliła się do Delgado który zaczą mruczeć
-
-To co ..Idziemy się chwalić, nie? -Delgado coś zapiszczał.- Wiem gdzie na początek -Ruszyła do przodu i przeszła przez bramę
-
Weszła, za nią szedł Leith
-
- Ładnie tutaj - mruknął rozglądając się naokoło.
-
-No dobra, Proszę tu wszystkie chiro związane ze śmiercią. Mamy chiro mumię, chiro zombie, chiro wampira, krew, nawiedzoną chiro, Ale dużo chiro. No dobrze a gdzie chiro kosa?
-
- W sumie mam swą kosę przy sobie - powiedział i położył swą kosę na ziemi.
- A jak wygląda? - spytał.
-
Nie słyszała, skuliła się i wyskoczyła, z jednego z drzew doznał się głos Delgado.
-Mam ją! -Wstała trzymając za ramionka chudą postać i unikając jej trzepotania skrzydłami
(http://www.aywas-wiki.com/images/e/e6/Chiro_butcher.png)
-
- Ale słodziak! - cieszył się na widok nietoperza. Spróbował się bliżej przyjrzeć stworzonku.
-
-Masz, łap - Wyrzuciła stworzenie w stronę Leith, a sama się zaśmiała
-
Złapał małą istotkę.
- Ale śliczna - uśmiechnął się do stworzonka i pogłaskał ją po głowie.
-
-Jest twoja. Rasa: Chiro, odmiana to śmierć, jak już słyszałeś, jest samicą. Jako ataki, umie powiększać swoje 'skrzydła' Do ogromnych rozmiarów i ciąć co popadnie, oraz atakować z daleka (myślą). Jakieś pytania ?- Delgado przysiadł obok niej
-
- Hmm.. Pozostaje pytanie jak ją nazwać - zamyślił się.
- Może Deadly? - spojrzał na stworzonko. Ona zamachała radośnie koso-skrzydłami.
-
-Je zwykłe mięso, lepiej nie zostawiaj jej głodnej i samotnej, bo to może się krwiście skończyć
-
- Okey - uśmiechnął się. Deadly wskoczyła na głowę Leitha i zaczepiła skrzydłami o ramiona chłopaka.
-
-No, jak miło popatrzeć. -Uśmiechnęła się. -Dla was też będzie pora -Spojrzała na resztę stworków. -Oby każdy miał tak dobry dom jak na razie
-
- Mojemu kumplowi przydałby się jakiś zwierzaczek. Biedaczyna chodzi po świecie sam i straszy dzieci - zaśmiał się.
- Jak go spotkam to najprawdopodobniej przyjdziemy do Twojego baru.
-
-Heh, spoko. -Zaśmiała się -Gdzie teraz idziesz?
-
- Nie wiem. Możliwe, że teraz pójdę zrobić jakieś miejsce do spania dla Deadly. Może w starych ruinach domu pogrzebowego - zamyślił się.
-
-Wystarczy jej deska przy suficie... Ten to ma wymagania! -podniosła Delgado, -Dalej będzie tak narzekać to, będzie spać na podłodze
-
- Hmm.. Mam kilka rozwalonych desek w wieży, więc najprawdopodobniej użyję kilka do zrobienia - uśmiechnął się.
-
-Ja powinnam gdzieś pójść z tym to, wybawić się musi. może spotkam kogoś znajomego, I powinnam wrócić do Sueil
-
- Dobrze - uśmiechnął się do dziewczyny i zdjął z głowy nietoperza, który wbijał swoje skrzydła w jego ramiona.
- Jakby coś to wiesz gdzie mnie znaleźć - podszedł do dziewczyny i pocałował ją w policzek. Deadly wydała cichy pisk. Chyba była trochę zazdrosna.
- To do zobaczenia - powiedział, wziął swą kosę, Deadly i wyszedł.
-
-Pa! -Uśmiechnęła się i usiadła pod drzewem - Teraz chyba powinnyście mieć przerwę, możecie się bawić ile wlezie, tylko się nie opychajcie jedzeniem jasne? I nie roześpijcie się. Salomon będzie was pilnować -Jak na wezwanie przez korytarz przepełzł kilkunastu metrowy wąż
-
Wleciała do sali, kolejny raz od jakichś dwóch dni. Ty razem za nią miała iść Sueil.
- A zatem witaj! -Wykrzyknęła kiedy zobaczyła Sueil -O boże! Delgado... Salomon wezwij Delgado, biedak pewnie nie zauważył jak wyszłam.
-
- kimże jest Delgado, jeśli mogę spytać? - powiedziała rozglądając się.
-
-Delgado to mój stworek. Taka mała czerwona niedojda. Salomon niedługo powinien go zawołać. -Mruknęła, bardzo się o niego bała. Jest taka nieodpowiedzialna
-
- acha... dobrze - powiedziała i rozejrzała się ponownie. - a gdzie zwierzaczki?
-
Uśmiechnęła się szyderczo
- Dobra młode! Do mnie! -Krzyknęła na cały głos i uderzyła dłonią w ziemie. Ze wszystkich miejsc zaczęły wylewać się stworzenia różnych maści, kolorów kształtów itd. Fala leciała w stronę dziewczyn i wleciała prosto na Sueil.
-
Przewróciła się pod ciężarem fali zwierząt. Zaczęła się baaardzo głośno śmiać i kolejne ostrożnie strzepywać z siebie. Cały czas się śmiejąc strząsnęła z siebie większość maluchów.
- dobra malcy, złaźcie - próbowała udawać srogą, ale znowu wybuchła śmiechem. Kochała maleńkie rozrabiaki wszędzie, tylko nie w swojej piwnicy.
-
-Wolisz te latające czy te co za tobą chodzą -Rozpoczęła serię pytań, prowadzących do sukcesu
-
- latające - powiedziała strzepując jeszcze jednego zwierzaczka z nogi.
-
-A te takie straszne, czy nie? -Dała znak ręką , aby te co nie pasują odchodziły
-
- ech... a to trudny wybór... chciałabym latającego, nie straszącego dzieci (mam pacjentów) drapieżnika - powiedziała.
-
-Dobra... A kolor, masz jakieś wymagania?
-
- niech będzie w ciemnych barwach
-
-A łuski, sierść czy pióra? -Kolejne odchodziły
-
- na pewno nie sierść... Niech będą pióra.
-
-Dobra zostały 3 gatunki... Postura... Lepiej taki co jest jak tyranozaur i ma skrzydła, taki jak gryf, czy archeopteryks (też taki dinozaur) -Pokazywała poszczególne postury, jednak nie wskazywała poszczególnych zwierząt.
-
- bardziej jak archeopteryks
-
-Dobra, mam... chyba. Jak ci się nie spodoba to możesz powiedzieć -Podniosła stworzenie które pałętało jej się koło nóg -To jest jeden z braci Lysks'ów. Jak ci się podoba. Mogę zawsze coś innego
(http://www.aywas-wiki.com/images/2/29/Lysk_wraith.png)
-
- wiesz... mam takie małe laboratorium i boję się o nie... możesz pokazać jeszcze jakiegoś?... - uśmiechnęła się i do Zu i do malca.
muszę spadać...
-
-No wiesz, z tego gatunku mamy jeszcze takie trzy, ale tamten najlepiej pasuje
(http://www.aywas-wiki.com/images/5/5a/Lysk_Emerald.png)
(http://www.aywas-wiki.com/images/6/67/Lysk_freedom.png)
(http://www.aywas-wiki.com/images/3/3c/Lysk_lovebird.png)
-
Weszła z Koszmarem.
-
-Czekaj, Sueil, coś weszło -Zamknęła oczy i ujrzała Leitha, w dwójce, jak dobrze, że nie poszedł nigdzie indziej. -Draconem? Co ci się stało?! -Podbiegłą i zaczęła sprawdzać rany
-
Trzymając swoją kosę i siebie za brzuch poszedł za Draconem. Nie chciał być sam. Deadly radośnie się uśmiechała i przytuliła się do głowy Leith'a.
-
-Leith, co ci się stało? -Podbiegła do niego i zaczęła oglądać rany -Czy ktoś jeszcze ucierpiał? Chiro! co jej się stało?! -Złapała nietoperza i położyła na kolanach. -Salomon, leki! -Podniosłą rękę a jak znikąd wypełzł wąż i delikatnie położył jej na ręce fiolkę z lekiem które podała stworzeniowi -A tobie coś mogę pomóc?
-
- Spokojnie.. - spróbował uspokoić dziewczynę i lekko się uśmiechnął.
- Deadly nic nie jest. Była sparaliżowana - usiadł na ziemi i odetchnął ciężko.
- Tysiącnogi nas zaatakowały - westchnął - mnie mocno zraniły, na szczęście Draconem i Evvie nie.
-
-Tysiacnogi? Spokojnie?! Salomon odtrutka na tysiącnogi! -Wąż się nachylił i podał kolejną fiolkę z fioletowym płynem -Masz pij Chiro -Podała małej, a ona wypiła, zostawiła trochę na dnie -Masz ty też wypij -Podała Leithowi. -Salomon daj Draconem drugą -Wąż podał Mantikorze kolejną fiolkę z fioletowym płynem
-
- Kochanie spokojnie, przecież wszyscy żyją - westchnął i złapał się za brzuch, gdyż znów poczuł falę bólu. Wpił zawartość fiolki i położył ją na ziemi.
-
-Jad tysiącnuóg na początku tylko paraliżuje, później udaje, że znika a nie leczony wywołuje trwały paraliż a w specjalnych przypadkach śmierć. Sueil, ja się zajmę jadem obrażeniami, bo wszystkie są zatrute, a ty spojrzysz później jak to się goi, dobra? A teraz Leith, chodzi. Połóż się. -Rozkazała mu
-
- Hyhyhy.. - zamyślił się.
- No niech Ci będzie - zarechotał i zrobił tak jak poprosiła, a raczej rozkazała.
-
Nachyliła się nad nim, delikatnie rozchyliła bandaże i spojrzała na jego pierś, cały był w ranach.
-Nieźle walczyłeś -Dalej rozwijała bandarze
-
- Ta, tak walczyłem, że dałem się pociąć i przygnieść stworowi - przewrócił oczami.
-
Uśmiechnęła się
-Ale wszyscy żyjecie -Odwróciła się i spojrzała na stworki które otoczyły Deadly i Koszmara - Salomon -Mruknęła a wąż podał jej małą apteczkę pomocy.
-
- Ta, żyjemy - mruknął i spojrzał w niebo.
- Ale nadal nie pasuje mi ten fakt, że wypadłem z formy - westchnął.
-
Weszła i zobaczyła trzy postacie.
-Dzień dobry, czy jest tu ktoś? Jestem tu nowa i trochę błądzę. Czy tu można mieć zwierzaka?
-
Spojrzał kątem oka na nową.
- Ta - przytaknął. Deadly nerwowo wskoczyła na głowę Leith'a.
- Proszę, Deadly zejdź z mojej głowy - westchnął a Chiro posłusznie zeszła z głowy chłopaka.
-
-Co muszę zrobić żeby go mieć?
Zmieniła się w lisa. Zawarczała na stworka.
-
- Zuzm daje zwierzaki - westchnął.
- Deadly nic Ci nie zrobiła, nie warcz na nią - mruknął.
-
-Niestety chwilowo mam naprawę dużo do załatwienia, więc niedługo będziesz mogła go mieć. -Wyciągnęła coś z apteczki i polała tym rany Leitha, które zaczęły delikatnie syczeć. -Tak to może cię naprawdę piec
-
Zignorował ból i patrzył w niebo bez żadnej reakcji. Westchnął ciężko i obserwował chmury wlekące się po niebie.
-
-I jak się czujesz? -Wyjęła szmatkę i delikatnie przecierała jego ciało. Jedną rękę podłożyła mu pod szyję
-
Zaczęła niebezpiecznie zbliżała się do chłopaka. Okrążyła go warcząc.
-
- Normalnie - odpowiedział i ziewnął. Deadly trąciła chłopaka w głowę nosem i przyglądała się mu.
-
Zaśmiała się i położyła głowę na jego piersi
-Ty zawsze jesteś taki spokojny -Powiedziała rozbawiona -Teraz byłeś bliski nieuleczalnemu sparaliżowaniu i nic cię to nie obchodzi -Spojrzała na lisa -Salomon! -Wąż złapał lisa w paszczę i delikatnie przeniósł w okolice zbiegowiska towarzyszy.
-
Lis zaatakował stworka chłopaka nie zauważając dwóch postaci.
-
- Bo nie ma się czym przejmować - odparł i pogłaskał Zu po głowie. Deadly podeszła do wielkiego węża i przyglądała się mu co ma w paszczy.
-
-Nie atakuj Deadly! nic ci nie zrobiła -Powiedziała podirytowana do lisa kiedy zaatakował nietoperza
-
Lis z powrotem zamieni się w dziewczynę. Odparła:
-Heeej :).
-
Deadly uniosła się nerwowo w powietrze. Leith obserwował co robi. Jeżeli ta lisica cokolwiek złego zrobi Deadly, to popamięta go na wieki. Mruknął coś pod nosem i spojrzał agresywnym spojrzeniem na rudzielca.
- Zmienny charakter? - mruknął sam do siebie.
-
-Możecie być chwile cicho? -Wyciągnęła aplikator z apteczki i powolnie polewała każda ranę kilkoma kroplami. -Nie może dotknąć zdrowej skóry. Bo zrobi dziurę.
-
- A tak w ogóle jakby coś to ten rudzielec to jest Mardi.-Uśmiechnęła się szyderczo.
-
,,Czyta w myślach?'' pomyślał i znów spojrzał w niebo.
-
Dygotnęła ręką i jedna kropla wyleciała w złym miejscu, szybko wystawiła rękę i kropla przedarła się przez kilka warstw skóry, aż do mięśni. Na chwilę się zatrzymała jednak później zaczęła okrywać jego ciało czystymi bandażami
-
- Zobaczymy.
Szturchnęła nie uprzejmie chłopaka.
-
-Nie ruszaj go! -Krzyknęła -Salomon! -Wąż podniósł dziewczynę za ubrania i trzymał w powietrzu
-
- Zostaw mnie - mruknął odpychając dziewczynę.
- Nic Ci nie jest? - spytał troskliwie Zu.
-
-Postaw mnie!!!
-
-Nie... dam radę, ty jesteś osłabiony. -Owinęła go całego -Teraz plecy, obróć się -Przez bramę wleciał Delgado
Dłużej lecieć się nie dało... -pomyślała
-
Zrobił tak jak prosiła.
- Nie jestem słaby - mruknął i podparł się rękoma.
-
-Ale lepiej, żebyś się teraz nie przemęczał -Powiedziała -Może odprowadzę cię do domu /Chwila zastanowienia/... Albo nie -Spojrzała na jego plecy, całe w ranach i podziurawione.
-
-Dlaczego nie słaby, dlaczego? Skąd wiesz?- Zagadnęła.
-
- Zamknij się mieszańcu - warknął i spojrzał przed siebie ''pustym'' wzrokiem
-
Nie przejmowała się
-Może zapiec -Polała jego rany płynem
-
Ugryzł się w język. Deadly podeszła do niego i przyglądała się.
-
-Ciii... -Pogłaskała go po głowie. Delikatnie wycierała nadmiar płynu
-
Mardi zaczęła się śmiać głośno.
-Zabawni jesteście. Tak w ogóle co ci się stało? Jesteście parą?
-
-Został zaatakowany przez tysiącnogę, i tak... chyba. -Wyciągnęła aplikator i powtarzała czynność, teraz praktycznie nie ma zdrowej skóry.
-
-Oooo uroczoo. Tylko teraz mi się nie całujcie. To obrzydliwe!
-
Zaśmiała się
-Jemu to powiedz -Uśmiechnęła się -Jak on chce to ja się nie obronię
-
Zachichotał pod nosem.
- Seerio..?
-
-No wiesz, ja się nie bronię, tylko smok nie ma ochoty -Zawinęła jego plecy w bandarze
-
Popatrzyła na nich z obrzydzeniem. Najpierw na chłopaka potem na dziewczynę.
-FUUU!!!
-
- Hyhyhy.. Nie sądziłem, że z Ciebie taki dzieciuch mieszańcu - zarechotał.
-
-Odwal się Kosiarzu i już mówiłam mam imię a ty ?
-
-Dobra skończyła, już będziesz się ruszać. Salomon -Wąż puścił dziewczynę która ciężko uderzyła o ziemie -Delikatniej się nie dało? -Zaśmiała się -A ty już wiesz, żeby unikać tysiąc nóg -Już chciała wstawać jednak zobaczyła jak towarzysze zebrały się wokół Drac i naśladowały wszystko co robi. -Super, mniej pracy -Stanęła i pomogła wstać Leithowi -Ja jestem Zuzm, jak już wiecie
-
- Leith - wymruczał.
- O tym, że jestem Kosiarzem nic nie mówiłem i nie myślałem. Ktoś Ci powiedział? - zamyślił się. Może znów Amon za dużo powiedział?
-
-Spokojnie, nie denerwuj się, może przypadkiem zobaczyła, no wiesz w sumie przyszedłeś z Emilką
-
-Masz kose?
-
-Dobra tego nikt nie mówił, skąd to wiesz?
-
- No w sumie racja.. Jeżeli Amuś powiedział cokolwiek o mnie to może się pożegnać z moją dobrocią - westchnął.
-
-Bo zobaczyłam!
-
-Powiedział, że jak się upiłeś, to się do niego dobierałeś -Zaśmiała się
-
-A kto to Amuś? - Powiedziała bardzo wysokim głosem.
-
- Zaaaaraaaaz.. Co!? - przeraził się.
- No to szczeniak nie żyje - wnerwił się.
-
-A to prawda? -Zaczęła się śmiać i aż usiadła
-
-A kto to Amuś???-Powiedziała rozzłoszczona siadając obok nich.
-
- Jestem takim idiotą, że nawet Amona od dziewczyny nie odróżniłem - westchnął.
- Jednym słowem.. Tak. - przyznał niechętnie.
- Amon to mój przyjaciel.
-
-Ooo... -Powiedziała pocieszająco -Chodź tu -poklepała ziemię obok siebie. pstryknęła palcami a sufit zamienił się w rozgwieżdżone niebo
-
- Woah! - zdziwił się gdy niebo było rozgwieżdżone. Podszedł do Zu i usiadł na ziemi.
-
-To ty wolisz chłopców a podobno jesteście parą ?????? - Zaśmiała się w duchu.
-
- Hę?! Wcale nie! - oburzył się.
-
Nachyliła się nad nim i szepnęła mu do ucha
-Mówił jeszcze, że jesteś pijakiem i nie nadajesz się na chłopaka -odsunęła się i zaśmiała
Coraz bardziej go wkopuję
-
- Amon nie żyje. Czas szykować mu grób. - mruknął.
-
Ta na pewno wolisz chłopców he he! Wolisz chłopców !!!!
-
- Chyba Cie pogięło dziewczynko - warknął.
-
-A co jest w tym strasznego? Nie to, że sądzę, że jesteś gejem tylko ogółem, co jest w tym złego?
-
- Bo nie widzę nic ciekawego w Amonie. Cham cały czas gada o mnie a sam nic o sobie nie powie - mruknął.
-
-Odwal się JA MAM IMIĘ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! -Powiedziała wściekła >:(
-
-Naprawdę nic o sobie nie mówi? A tak w ogóle, Mardi jeżeli dalej będziesz tak mówić, to tym prędzej mnie pocałuję, żeby cię przekonać, a nie wiem czy chcesz to widzieć. -Zaśmiała się
-
-Ochryda,to niech mówi po imieniu.Leith chcesz mieć wrogów??????
-
- Nic nie mówi. Kiedyś palił! Ale był na odwyku i mu wyszło - mruknął z zazdrością.
- I jeszcze on to takie jest zło wcielone, że mi zawsze ciacha podkradał kiedy spałem! - oburzył się.
- No w sumie, może ona chciałaby zobaczyć.. Hyhyhy - zarechotał - wrogów? Mam ich kilka w ludziach a nie mam w innych rasach.. - zamyślił się.
-
-Ja nie mam wrogów, chyba. A z nim lepiej nie zadzierać
-
-A mieszańca ???????? CHCESZ ...? -Powiedziała zachęcająco :)
-
- Nie chcesz mieć we mnie wroga - westchnął.
- Zazwyczaj wszyscy moi wrogowie kończą w grobie u mnie na cmentarzu.
-
-Do tego swoją śmiercią mu pomożesz
-
A tak chwilowo ??? Bez grobu ,chciałam napisać coś innego ale byś się wkurzył . :)
-
______________________
wpisuj xD
będzie śmiesznie
-
Uśmiechnęła się, Poczuła ucisk. W głowie zobaczyła jak towarzysze zajmują się Evvie, jednak nie wie gdzie.
-
Wyszła.
---------------------------------
-Raczej nie.Może kiedy indziej
-
-No to zostaliśmy sami... -Spojrzała na niego -Nic cię nie boli?
-
Odprowadził wzrokiem dziewczynę. Gdy wyszła od razu przytulił się do Zu i schował nos w jej włosach.
- Nie - odpowiedział - już nie..
-
-Ah Draconem, ona chyba zasnęła -Odwróciła głowę, zobaczyła Draconem przykrytą śpiącymi towarzyszami
-
- Mhm - zamknął oczy i myślał. Zu wydawała się teraz spokojniejsza niż kiedy Draconem przyszła a tuż po niej Leith.
-
-Cieszę się, że tu przyszliście -Objęła go
-
- Nie ma sprawy.. - wymruczał i położył się na ziemi przytulając Zu.
-
Położyła się na nim i położyła głową na jego piersi owiniętej w bandarze
-
Głaskał ją po głowie i patrzył w rozgwieżdżone niebo. Wydawało się mu takie piękne, a rzadko kiedy zdarza mu się zobaczyć takie piękne niebo.
-
-Amon się pytał czy mnie przeleciałeś... -Nie wiedziała czemu to powiedziała, chyba, żeby dobić jego żywot
-
Zdziwił się.
- Amon dostanie wpiernicz - mruknął. Wiedział, że Amon jest taki i pyta się o durne rzeczy. Ale tym razem chyba przeszedł samego siebie. Albo po prostu Zu mu się spodobała. W sumie rzadko kiedy jakakolwiek dziewczyna spodobała się Amonowi. Wątpił w to.
- Ma przerąbane u mnie za to co pytał, mówił i za ciastka - westchnął.
-
-To było dość... krępujące
-
- Ehh.. - westchnął ciężko.
- Nic nie poradzę, on już taki upierdliwy jest - mruknął i pogłaskał Zu.
-
-A kiedy ostatnio się z nim widziałeś? -Podniosła głowę
-
- Hmm.. - zamyślił się.
- Jakieś dwa miesiące temu go spotkałem. Spieszył się gdzieś i był bardzo roztrzepany. - wymruczał.
-
-Jeszcze opowiadał mi o twoim bracie... -Uśmiechnęła się pocieszycielsko
-
- Ooo.. - posmutniał. Nie znosił przypominać sobie co tamtego dnia się stało, bo zwykle się rozklejał.
-
-Przykro mi... Nie wiem czemu ale chce ci to jakoś wynagrodzić
-
- Nie ma co wspominać.. Co już się stało tego się nie cofnie - westchnął.
- Wynagrodzić? - zdziwił się - jak?
-
-No nie wiem, coś zrobić, żebyś się nie zadręczał. To w sumie nie była twoja wina
-
- Nie moja? - zamyślił się.
- Ale to ja oszalałem i nie kontrolowałem tego - westchnął ciężko i przytulił się mocniej do Zu.
- Więc to moja wina.
-
-No ja też nie kontroluję zbytnio kiedy chcę się zmienić. A co zrobię jako Smok, mogę zwalić na niego. Na smoka. Twój brat na pewno nie ma ci za złe -Uśmiechnęła się
-
- Nie sądzę.. - mruknął sam do siebie.
- On kiedyś chciał mnie zjeść.. Przynajmniej tak mówił.. - wymruczał.
-
-A dlaczego? Coś mu zrobiłeś, już wtedy? -Podciągnęła się i wyprostowała. Teraz siedziała na nim
-
- Hmm.. - zamyślił się.
- Coś było, że kłóciliśmy się o coś tam i mi powiedział, że mnie zje.
-
-To pewnie było żeby się pośmiać. Równie dobrze mogłabym ja teraz powiedzieć, że cię zjem.
-
- Taa.. Byłbym ciężko strawny nawet dla smoczycy - przewrócił oczami.
-
Zaśmiała się
-Słodki jesteś
-
- Wiem - lekko się uśmiechnął i pomiział Zu ręką pod brodą.
-
Mruknęła i się uśmiechnęła
-
- Czemu tak na mnie siedzisz co? - zachichotał i spojrzał jej w oczy z lekkim i szarmanckim uśmieszkiem.
-
-A może lubię? -Zaśmiała się
-
- Ja lubię być na górze - zarechotał.
- Co zmiana ról czy co? - uśmiechnął się.
-
-Ale ty wygodny jesteś, ja nie chcę się zmieniać -Uśmiechnęła się
-
- Ja wygodny? - zarechotał.
- Nie sądziłem, że otrzymam miano wygodnego.. Cóż za nowość.
-
-No zobacz, ciekawe czy ktoś jeszcze powie ci, że jesteś wygodny?
-
- No chyba nie będziesz chciała, żeby od razu nawet wszyscy się na mnie kładli - zachichotał i pociągnął Zu za ręce, żeby mógł się do niej przytulić.
-
Zawiesiłam się, pomyślała, po raz kolejny. Skrzywiła się i rozejrzała.
- ech... przepraszam, ale się 'zawiesiłam' i słyszałam bardzo mało - powiedziała i spojrzała na Leith'a - to ciebie pogryzły tysiącnogi, czy źle zrozumiałam? - zwróciła się do niego.
- a i poproszę tego... a niech weźmie w łeb tą prośbę o ciemne kolory. Wezmę niebieskiego.
-
- Zgadłaś - mruknął.
-
-Zaraz wrócę -Szepnęła do niego i wstała -Jasne! No dobra to jest samiec, gatunek Lysk, odmiana światło. Jako ataki ma chwilowe oślepianie wroga i tworzenie przenośnych kuli światła, niestety po pewnym czasie się wyczerpują. Nic nie je. To może być dość dziwne, ale on nic nie je. Jakieś pytania? -Uśmiechnęła się
(http://www.aywas-wiki.com/images/2/29/Lysk_wraith.png)
Jeszcze tak na wszelki wypadek
-
Weszła do sali i spojrzała na zgromadzonych - Przepraszam, jeżeli przeszkadzam... ale moja rana na głowie zaczyna mnie zaczyna uporczywie piec, nawet moje sprawdzone zioła nie pomagają. - Otarła kolejną partię krwi spływającą po jej czole. - Dawno mnie tysiącnoga nie zaatakowała... - spojrzała na Leith - Widzę, że u Cb już lepiej ^^
-
- Można tak powiedzieć - machnął ręką na znak niezainteresowania się swoim stanem i wstał z ziemi. Ubrał się w swoją czarną jak smoła koszulkę i rozciągnął się.
-
Uśmiechnęła się do siebie pod nosem, po czym znów musiała zetrzeć krew z twarzy.
-
-O chodź, podejdź tu -Machnęła na nią ręka na znak, żeby podeszła
-
Podeszła.
-
Spojżała na jej głową, rana nie była głęboka, tylko rozłożysta. Na wszelki wypadek pozbędzie się jadu. Podniosła jedną fiolkę i polała ranę, nie syczało, czyli nie było trucizny.
-
Patrzył co Zu robi.
- Ja już sobie pójdę - wymruczał i ruszył w stronę wyjścia. Deadly poleciała za nim.
-
-Tylko postaraj się Aby Amon, mógł jeszcze mnie zobaczyć, i wciąż żyć -Uśmiechnęła się. Podniosła ręcznik i wytarła nadmiar leku
-
Draconem obudziła się ale nie wstawała. Otworzyła oczy i zobaczyła... nic, ciemność. Coś leżało na jej twarzy. Uniosła głowę z pod kołdry zwierząt.
-Czy coś mnie ominęło?
-
-Nic specjalnego -Powiedziała zawijając głowę Evvie w bandaże -No już skończyłam
-
-Pamiętam, że przyszłam tu na przegląd z Koszmarem... właśnie gdzie jest Koszmar? Wszystko dobrze z nim?
-
-Koszmar? Młode się nim zajęły. Pewnie jest gdzieś tam w tej twojej kołdrze.
-
Spojrzała do tyłu i zobaczyła małe, uśmiechnięte stworzonko.
-Słyszałam trochę jak spałam wydzierającą się dziewczynę. Kto to był? Obrażała Leitha.
-
-Ona... ym, Mardi! Tak pół lis. -Już wyszła
-
-Aaa... mieszaniec?
-
Miała laga. Uśmiechnęła się do Zuzm - Dziękuję... A tak przy okazji... była by szansa bym mogła zaadoptować jakiegoś zwierzaka? Przydałby mi się towarzysz...
-
-A jasne, Jak widzisz mamy ich trochę. To najważniejsze, jest dla mnie czy ma latać, czy nie? To jest ważne
-
- Chyba wolę by stąpał po ziemi...
-
-łuski, pióra, sierść czy coś jak duch? -Uśmiechnęła się
-
- Sierść - Odwzajemniła uśmiech.
-
-Cztery czy dwie łapy? -Pokazywała na palcach
-
- Cztery ^^
-
-A bardziej pies, kot, czy coś takiego dziwnego. Nie to, że jakaś maszkara, tylko ani pies, ani kot
-
- Niech będzie coś dziwnego.
-
-A bardziej przyjazne czy mniej?
-
- Raczej przyjazne...
-
-Ale takie co umie zaatakować? A nie tylko się ukrywać
-
- Tak tak, gdyby nie umiało atakować, w moim życiu by miało trudno...
-
-Dobra, dochodzimy do końca, więc pytania robią się dziwne... Długi ogon czy krótki?
-
- Długi, długi...
-
-Już wiemy jaki gatunek. Kolory jasne czy ciemne? Albo masz jakiś ulubiony kolor?
-
- Jakby był to fioletowy albo niebieski
-
-Blady niebieski, ciemny niebieski czy jasny niebieski?
-
- Ciemny niebieski...
-
-Tada -Podniosła na rękach jednego ze stworków
(http://www.aywas-wiki.com/images/0/02/Kyre_painted.png)
-
- Ooh, ale urocze... to chłopiec? Dziewczynka?
-
-Chłop. Gatunek Kyre, odmiana noc, Ataki są takie, że potrafi na chwile zmienić dzień w noc i usypiać. Pytania?
-
- Czym mam go karmić?
-
-Zwykłe mięso starczy.
-
- Ok... to chyba wszystko ^^
-
___________________________________________________
I czy bym mogła go trochę przerobić...?
-
------------------------------
Jak?
-
_____________________________________________________
trochę tylko skrócić pyszczek i przyciemnić kolory...
-
----------------------------------------------
A ja mam to zmienić?
-
_______________________________________________________
Nie, chciałam się zapytać, czy ja mogę...
(http://i.imgur.com/Djdf3PK.png?1)
-
-----------------------------
Jak ci się uda
-
Uśmiechnęła się do Evvie.
- ja też biorę zwierzaczka - powiedziała i zwróciła się do Zuzm - a jak śpi i je ten słodki malec?
Spojrzała na Lyksa.
-------------------
A jak wy wstawiacie obrazek do podpisu? Próbowałam, ale mi nie wychodziło...
-
------------------------
[.img]wstawiasz link[./img]
tylko bez tych kropek w środku :I
-
-----------------
Dzięki :D
-
Weszła.
-Hej jest tu ktoś? Chciałabym zwierzaka.
-
Odwróciła się do nowej.
- jesteś ślepa czy ignorujesz mnie i Zuzm? - powiedziała szorstko. Nie lubiła rudych. - jestem Sueil, uzdrowicielka. A ty?
-
-Mardi to jestem ja!-Krzyknęła radośnie.
-Uzdrowicielka?
-
- nie krzycz - skarciła nową. - tak, uzdrowicielka. Dziwi cię to? - zwykle miła Sue przez zmęczenie była teraz wredna.
-
-Śpi normalnie, a nic nie je... miałby problem -Uśmiechnęła się
-A to ty
-
- no więc /zieeew/ Zuzm, ja wracam już do mojego mieszkanka. Jestem skonana, muszę odpocząć... - powiedziała i zwróciła się do jej nowego towarzysza - od teraz zwiesz się Amigo. Chodź, idziemy do domu. Jeszcze wrócę Zu!
-
-Pa! -Krzyknęłą radośnie. Jeszcze Draconem, Evvie i Mardi
-
Spojrzała na rudawą dziewczynę która przyszła.
- Hej, jestem Evvie, wojowniczka - podała jej rękę, w drugiej trzymając swojego zwierzaka... Dokładnie się przyjrzała dziewczynie, miała złe przeczucia, ale mimo to uśmiechnęła się.
Zanim nieznajoma zdążyła coś innego zrobić, lub powiedzieć, Evvie spojrzała na nie tak już jasne niebo na dworze, a chciała jeszcze sobie zrobić dość długi spacer.
- Już tak późno? Przepraszam, ale ja już pójdę... - Wstała i wzięła Starry na ręce, który się w nią wtulił.
- Miłego dnia Wam i życzę Ci miłego zwierzaka nieznajoma ^^ - Wyszła.
-
Teraz tylko Drac i Mardi
-No dobra! Drac, ty już nie potrzebujesz opieki, i jak masz coś do zrobienia to możesz iść robić. A ty Mardi... Chcesz zwierza tak?
-
Wyszła.
-
-Dobra, Mardi, stała formułka, ma latać czy nie?
-
Weszedł. Próbował nic nie potrącić ani nic nie zgnieść.
-
-O witam pana smoka? Kuma pan, czy smok się zgubił? -Powiedziała kiedy na sale weszło smoczysko
-
-Kumam.- Powiedział smutny.- Jak widzi dziewoja jestem smokiem, nie można temu zaprzeczyć. Nie mam przyjaciół, kto by chciał się przyjaźnić z ty czymś. Ale słyszałem o zwierzątkach, może ono by zachciało by się zaprzyjaźnić.
-
Wybuchła nagłym śmiechem.
-Ooo... oh, prze, przepraszam -skuliła się i złapała za brzuch -Ja po prostu, no wiesz, ja zamieniam się w smoka, i nawet mam chłopaka, więc, no. Jak chcesz przyjaciół, to dobrze trafiłeś. -Ledwo się wyprostowała. -Zwierzaka powiadasz...
-
Lekko się uśmiechnął, dawno tego nie robił. Może to miejsce dla niego.
-Tak. A było by najlepiej żeby był kwasowy, no wiesz ja kwas. A nie chce go zranić.-Jego uśmiech znikł.- Nie bardzo mogę dotykać stworzenia... jeszcze nie bardzo panuje nad kwasem.
-
Wzruszyła ramionami i pobiegła w jego stronę, uderzając ciałem w jego ciało. Nic się nie działo
-A ma latać?
-
-Teraz to tak ale jak emocje działają to niestety... tak ma latać.
-
-Ma umieć walczyć, czy nie? -Odsunęła się od niego, sama chciała zamienić się w jeszcze większego smoka ale nie wiedziała jak
-
-Chętnie i może żeby lubił gotować, jeśli może się taki znajdzie. Jestem kucharzem i uwielbiam gotować.
-
-Co? Czekaj kucharzem? A zabawnie się składa, bo ja prowadzę bar, chcesz tam gotować? -Teraz pomyślała o stworzeniach
-
-Tak, chętnie bym gotował obok barmanki zamieniającej się w smoka.-Znów lekko się uśmiechnął.
-
-Dobra -zaśmiała się -łuski, pióra czy sierść?
-
-Chyba łuski ale jestem wszechstronny więc, sierść też może być. Pióra mi się źle kojarzą.
-
-Musi mieć łapy czy nie musi?
-
-Obojętnie mi ale chyba z, może coś psowatego zawsze mnie intrygowały.
-
------------------------------
Na chwile znikam, muszę umyć włosy.
-
-Nie jestem pewna czy wyjdzie pies -Mruknęła pod nosem -No dobra! Jest gatunek, Jakie kolory ma mieć, możesz też powiedzieć czy ciemny czy jasny, bez bawienia się w kolory
-
-Raczej ciemne kolory.
-
-A taki bardziej pogodny czy mniej? Tu o wyglądzie mówię.
-
-Myślę, że mniej.
-
Czerwień, brąz czy niebieski? -Podeszła do stworzeń które zgrupowały się wokół nich
-
-Niebieski.
-
-Jest! Niestety jest to stworzenie lodu, ale kwas nie zrobi na nim wrażenia. Zatem jest to gatunek Koatl, odmiana lód. Ataki ma zamrażanie i tworzenie kul bardzo zbitego śniegu z lodem. Jakbyś dostał kamieniem, ale nie masz rany. Pytania?
(http://www.aywas-wiki.com/images/3/31/Koatl_blackice.png)
-
-Czym się odżywia?
-
-Je zimne rzeczy, nie ważne co to jest, sam umie sobie coś upolować, więc nie musisz, aż tak się przejmować. -Uśmiechnęła się i wyrzuciła stworzenie w powietrze, a ono zgrabnie zaczęło lewitować. -A i to jest chłop.
-
-Dobrze to już idę.
Moon wylądował na ramieniu Montaga.
Wyszedł.
-
-Żegnam -Uśmiechnęła się -Przepraszam Mardi, ale wchodzisz w takich momentach, że nie mam za dużo czasu. Muszę iść po pewną książkę, możesz tu zostać, Salomon nad wszystkim ma kontrolę. -Powtórzyła uśmiech i wyszła
-
Weszła. Koszmar (jej zwierzak) szczęśliwy biegał po podłodze z jęzorem wywalonym na zewnątrz. Był bardzo szczęśliwy, ponieważ był to jego pierwszy dzień nauki. A ona stresowała się.
-
Weszła i spostrzegła Drac.
-Będę trenować tego młodego? -Wyrzuciła Delgado w powietrze, a on radosny latał po wszystkich miejscach. Dziewczyna złapała Koszmara i podniosłą do góry.
-Wcale nie urosłeś, musisz więcej jeść. Ale nie pora na to!
-
Przyszedł tu za Zu. Dostrzegł znajomą mu Mantikorę i jej podopiecznego. Podszedł trochę bliżej i słuchał co mówi Zuzm.
-
-No dobrze, Drac stresujesz się? Nie ma co się stresować, to pierwszy trening tak? No dobrze, to będzie podwyższenie mocy. Draconem, ty możesz sobie pochodzić, nie musisz patrzeć, wtedy Koszmar mógłby się wstydzić, bo jeszcze błąd popełni czy co. Położyła stworzeni na ziemi, cpyknęła palcami a Delgado usadowił się obok. -Deadly też? A i z góry informuję, że to będzie kosztować... 20 monet. No tak.
-
- Nie ma problemu - uśmiechnął się. Z kieszeni od szaty wyciągnął małą sakiewkę z której wyciągnął dwadzieścia mieniących się monet i wręczył je Zu.
- Dla Deadly wszystko - podszedł do Chiro i pogłaskał ją po głowie.
-
Przyjęła monety
-No Deadly wstawaj w szeregu. - Zachęciła stworzenie.
-
Stworzonko radośnie podbiegło do reszty i uśmiechnęła się radośnie. Leith usiadł na ziemi i przyglądał się co będą robić.
-
-Dobrze... oto 20 monet.-Podała w pysku 20M dziewczynie.
Koszmar podleciał szeregu.
-
Wzięła wszystkie monety w garść i wrzuciła w powietrze, gdy były w najwyższym punkcie Salomon je złapał w pysk i odpełznął.
-Zbieramy na składniki do eliksiru ewoluacji... -Powiedziała do nich. Nachyliła się nad stworkami. -Już widzę jak urośniecie... Ale będzie piękni -Pogłaskała Chiro. -Nie sądzicie, że warto się postarać?! -Zaśmiała się -Dobra, Delgado, zianie ogniem, Deadly powiększanie, a koszmar usypianie. A no tak -Wyciągnęła z kieszeni kilka monet i podała wężowi. -Jeszcze ja...
-
-Delgado -Wskazała miejsce a on podbiegł. W promieniu 100m Ustawiła się ścianka, a między Delgado a ścianką, pojawiały się makiety -Ziejesz ognie, staraj się, a będzie dobrze.
-Deadly -Pokazała teren obok Delgado -Powiększasz skrzydła atakujesz i zmniejszasz i w kółko. Jak zachcesz przerwę to powiedz. A ty koszmar, usypiaj innych towarzyszy, staraj się utrzymać efekt jak najdłużej -Nachyliła się do stworka -Przy okazji, Leitha i Draconem też możesz -Mruknęła. Zza rogu wybiegły towarzysze chcące pomagać w ćwiczeniach.
-
- Zaraz, zaraz, że co!? - przeraził się gdy doszły go słuchy, że będzie uśpiony - Nie jestem jakimś testerem albo coś na wzór worka treningowego! - oburzył się i zrobił minę fochniętego dziecka.
-
-Oj nie przesadzaj, to tylko drzemka! -Krzyknęła do niego. Podeszłą do ścianki Delgado, wrzuciła kilka kawałków metali -Ustaw w różnych miejscach, stań w jednym i spróbuj do każdego dosięgnąć, pamiętaj! Lepiej chwile kumulować, niż ledwo wskrzesić płomień. Deadly - Podeszła do stworka, -skup się bardziej na mocnym ataku niż na wielkości broni. Przecież nawet normalnymi jesteś w stanie pociąć. -Spojrzała na Koszmara który usypiał każde kolejne stworzenie - a teraz spróbuj dwa na raz.
-
Poczuł się śpiący.. Zaczęło się mu kręcić w głowie. Nie miał pojęcia co się dzieje. Po chwili zasnął od tak. Chciał się wybudzić ale nie potrafił. Jakby tajemnicza moc trzymała go z dala od ''mocy'' która pozwala się obudzić. Może i spał ale miał jakąś inną świadomość. Coś jakby sen. Był sam na jakimś czarnym pustkowiu. Zaczął biec przed siebie. Nie wiedział gdzie. Nagle znikąd zaczęły się pojawiać dziwne rzeczy. Jakieś zabawki? Ogromne przerażające i zniszczone. To nie był jakiś sen. To był koszmar.
-
-Pięknie koszmar! Już panujesz nad złożonym mózgiem i zapewne właśnie napełniasz sztuczny żołądek. No dobra. Możesz spróbować go trzymać jak najdłużej. - Delgado miał problem z utrzymaniem wielkiego płomienia, a Deadly nadal robiła zbyt duże 'bronie'
-
Ten sen wydawał się mu coraz bardziej realistyczny. Nagle zaczęło go coś gonić. Jakiś wielki potwór.. Jakaś głowa lalki bez włosów poruszała się na jakiś sztyletach? ,,To tylko sen.. Skoro to sen..'' pomyślał i w ułamku sekundy przed nim pojawiła się jego kosa. Bez zastanowienia zaatakował to dziwne stworzenie. Po dość trudnej walce z potworem był zbyt zmęczony by iść dalej. Nagle usłyszał krzyk. Krzyk kobiety. To zaczęło się robić niemiłe. Mimo, że był zmęczony biegł przed siebie. Znikąd na drodze pojawił się mu kot. Kot który się uśmiecha. Od razu skojarzył książkę Alicja w Krainie Czarów.
- Cheshire? - spytał kota. Ten tylko się uśmiechnął szerzej. Niebieski futrzak znikł w mgnieniu oka.
-
-No dobra, chyba mu starczy, teraz spróbuj Opanować mózg Draconema. Jest jeszcze ciekawszy bo ma ośrodki jadowe i umiejętność latania, więc może być trudniej. -Wszystkie towarzysze patrzyły ze zdziwieniem na Koszmara. Dziewczyna podeszła do Chiro -Ej nie poddawaj się, kosy wystarczy, że będą takie -Rozłożyła rękę i pokazała, była to przestrzeń jakaś dwa razy większa od nietoperza -Ty robisz je za duże, przez co zabierają więcej energii, tak?
-
Obudził się nerwowo. Przejechał ręką po czole i odetchnął ciężko.
- To było okropne.. - wydyszał - Boże.. Za co..? - wymruczał - Smoka można przestraszyć.. - powiedział nerwowo i przypomniał sobie, że przecież Zu jest też smokiem. Ale być może przeraziłaby się tego.. Kto wie?
-
Draconem jak na zawołanie usnęła. Na początku milutki sen idzie przez las i ogląda widoki. Ale po pewnym momencie jej brzuch wydał dziwny dźwięk.
- Czas na obiadek.-Powiedziała.
Ale nigdzie nie było zwierząt, niczego tylko drzewa i liście, żadnych owoców. Sen coraz bardziej był dramatyczny. Draconem się poddała usiadła obok drzewa i czekała na śmierć. To wszystko było takie realne... Jednak coś poczuła, jedzenie. Szła, raczej biegła za zapachem. W końcu się ukazał domek z mięsa...? Oj nie ważne zawsze, że z mięsa-Pomyślała i przygotowała kły na spożycie posiłku. A jednak z domu wyszła ponura postać i zaprosiła ją o dziwo do środka, choć chciała jej zjeść domek. Dała jej mięso dużo mięsa, ciągle jej dawała mięso. Draconem mówiła NIE! a ona TAK! i wpychała mięso do środka gardła Draconem. Czuła jak pęka jej skóra, wszystko ją bolało.
-
-Łaaa... koszmar, niezłe postępy. Dobra zostaw Drac, próbuj dwa towarzysze na raz. Dobra? -Powiedziała do Bumbla. Teraz Delgado -Dobra młody, widzę, że ogień się wydłużył. A teraz spróbuj mocno. -Chwile stał w ciszy, podbrzusze stawał się jaśniejsze, aż wystrzelił wielkim ognistym lassem, spopielając wszystkie manekiny. -Dobra. Tobie dobrze idzie. Chiro? -Mała robiła trochę mniejsze kosy, przez co sprawniej walczyła.
-
-Yyyyy... obudziłam się. Mój brzuch? Dobrze Koszmar...
-
-Dobra widzę, postępy. Dobrze wam idzie. - Zobaczyła jak w tym samym momencie pada na ziemie kilka stworzeń. - Koszmar! Świetnie! -Podbiegła do stworzenia, po chwili trzy, cztery. I tak dalej -No Koszmar, ty już chyba skończyłaś. -Zwróciła się do Drac, -no Koszmar, już usypia kilka stworzeń usypia też na dłużej. -Podniosła, towarzysza -Chyba gotowe.
-
-Dziękuje przyjdziemy za około tygodnia, może później, dziękuje.- Popatrzyła się do dziewczyny promiennie.- Pa Zuzm, pa Leith.
Koszmar jak zawsze siedział w kolcach, tylko z językiem na zewnątrz. Razem wyszli.
-
-O, dobra, mam nadzieje, że Koszmar nie zapomni, szkółki -Zaśmiała się -No dobra! Jeszcze Chiro i Akuma. -Pomachała do Manticory. -A ty Leith, co sądzisz o postępach?
-
Pogłaskał się po głowie po czym spojrzał na Zu, później na zwierzątka.
- Dają sobie radę. Na pewno jak będą ćwiczyć to z czasem dojdą to perfekcji - popatrzył na Zu i lekko się uśmiechnął.
-
-Dobra... -Podeszła do stworzeń, -Delgado, ty masz trening do końca, A Deadly, są postępy. Kosy czerpią mniej enegrii i umiesz je trzymać dłużej.
-
Deadly słuchała Zu tak jak Leith tyle, że z większej odległości. Siedział sobie na ziemi i obserwował wszystkie postępy i co się dzieje.
-
-No dobra Deadly, jeżeli Będziesz pamiętać, że kosy, mogą być mniejsze, to będziesz mieć sprawniejszy atak i będziesz się mniej męczyć. -Uśmiechnęła się -A ty Delgado! Staraj się jak możesz a ci wyjdzie. Nic pochopnie, tak? -Otoczka wokół stworzenia opadła na ziemie, uwalniają go. -No, chyba wszystko zrobione.
-
Deadly radośnie przyleciała do Leith'a i oczekiwała pochwały. Chłopak pogłaskał ją po głowie i uśmiechnął się do niej radośnie. Wskoczyła na jego głowę i przyczepiła się jak rzep psiego ogona. Leith wstał z ziemi i podszedł do Zu.
- Delgado również poprawił swe umiejętności - pochwalił zwierzaka.
-
-No oczywiście! Z takim nauczycielem -Zaśmiała się -Ja jeszcze teraz muszę iść na zakupy przyszłościowe. Ale później możemy iść tam gdzie ty wybierzesz.
-
Uśmiechnął się łagodnie.
- No dobrze.. - zamyślił się. Jaki ona ma na niego wpływ, że się na wszystko zgadza? Ogromny.
-
-A lecimy? Czy już masz na dzisiaj dość? -Uśmiechnęła się.
-
Pomyślał chwilę.
- Możemy lecieć. Dla Ciebie wszystko wytrzymam - uśmiechnął się skromnie.
-
Skoczyła na niego i zakleszczyła w uścisku.
-Dzięki... -Po chwili odskoczyła i jej miejsce zajął Smok. Nawet wejście się powiększyło.
-
Podszedł do smoczycy i pogładził ją po łuskach. Znów jakimś cudem wdrapał się na nią i ''przykleił'' się do niej. Deadly pociągnęła lekko Leith'a za włosy, po czym przestała i zaczęła się rozglądać naokoło.
-
Rozłożyła skrzydła, wokół niej zebrały się towarzysze, wpatrujące się w drugie oblicze ich pani. Po chwili wyszła i odleciała z całego terenu.
/wyszli/
-
Oriana ledwo zmieściła się w skale i wąskim korytarzu, ale jakoś jej się udało. Weszła do jakiejś jaskini, kto wie co to jest. Czuła wonie różnych zwierząt, których dotychczas nie znała. Wszędzie unosiły się błękitne świetliki, a najbardziej zwracało na siebie uwagę olbrzymie drzewo, jedyne w tym pomieszczeniu. Podeszła do niego i rozejrzała się. Widziała jakieś małe stworki i... olbrzymiego węża, który czaił się w kącie jaskini. Nie był od niej większy, ale z pewnością dłuższy. Patrzył na Oriane, ale nie reagował na jej obecność.
-
Czas mijał, a Oriana patrzyła na różnorodne stworki. Chciałaby mieć takiego jednego, którym mogłaby się opiekować. Zastanawiała się co to za miejsce. Może to czyjaś jaskinia? Powinna się stąd zbierać, ale coś kazało jej zostać. Machnęła zniecierpliwiona ogonem, nie wiedząc po co tu w ogóle jeszcze jest.
-
Zmaterializował się.
-Witam, Lady Oriana, mam przyjemność zaprosić cię, na bal maskowy. -Podał zaproszenie maskę i naszyjnik. -Jest jakiś problem?
(http://www.maskshq.com/wp-content/uploads/2013/07/MMHQ071-2.jpg)
-
Wyczuł jeszcze jedną dziewczynę, Tak. To ona. Odnalazł Mardi
-Witam, lady Mardi, serdecznie panią zapraszam na bal maskowy. -Podał jej zaproszenie, maskę i zniknął. No co jeszcze miał do zrobienia.
(http://fc03.deviantart.net/fs71/i/2010/064/0/3/Japanese_Fox_Mask___finish_by_merimask.jpg)
-
Spojrzała zdziwiona na człowieka i na maskę oraz naszyjnik, który jej wręczył.
- Dzięki. Nie ma problemu - mruknęła. Zanim zdążyła coś jeszcze powiedzieć jegomość zniknął. Oriana zapomniała zapytać gdzie ten bal miał się właściwie odbyć, no ale trudno. Jakoś znajdzie to miejsce. Zastanawiał ją naszyjnik. Coś jej mówiło, by jeszcze go nie zakładać. Wyszła.
-
Wzięła maskę i zaproszenie. Wyszła.
-
Weszła ponownie. Tym razem już w swojej normalnej, smoczej postaci, gdyż naszyjnika pozbyła się dawno. Polubiła to miejsce. Ciekawiło ją co to za stworki tłoczyły się po kątach. Ułożyła się ponownie pod drzewem.
-
Po jakimś czasie zasnęła, opierając się o drzewo. Czuła na sobie setki par oczu, ale ignorowała je.
-
Weszła. Lekko zarumieniona, ciężko zauważyć, że to pozostałości po łzach. Podeszła do smoka.
-No witaj -Uśmiechnęła się.
-
Czy jest tu ktoś?- Powiedziała niepewnie.- Halo...
Jakie piękne drzewo, to wszystko było piękne. Uniosła głowę, wpatrzona w mieniące się drzewo. Oczy odbijały blask. Nagle popatrzyła się na smoka i dziewczynę.
-Dzień dobry...- Jeszcze bardziej niepewnie.
-
Obróciła się słysząc głos.
-O witaj. -Jeszcze raz na smoczyce. -Obie chcecie towarzyszy? -Uśmiechnęła się.
-
-Towarzyszy... chętnie!- Krzyknęła dziecięcym.
-
-No dobra. Lata czy nie? I taki domowy czy bardziej dziki?
-
- Wole żeby nie latał... lęk wysokości. A niech będzie dziki.- Uśmiechneła się. Już sobie wyobrażała jaki będzie miał wygląd.
-
-A raczej taki zwykły, czy jakiś specyficzny? To znaczy, żaden nie jest zwykły, ale o układ kostny i w ogóle dziwniejsze kombinacje? -Usiadła i zamknęła oczy.
-
-Specyficzny... tak to jest to!.- Krzyknęła radośnie.
-
-A dwie czy cztery łapy? -Uśmiechnęła się.
-
Usiadła po turecku. Oparła głowę o ręce.
- Cztery...
-
-Łuski, sierść czy skóra? -Przyglądał się dziewczynie- A tak w ogóle jestem Zuzm.
-
- Ja, Nora.- Pokazała swoje rekinie zęby.- Sierść.
-
-Dobra, lew, wilko-sarna czy dziki pies? -Popatrzyła na chwile na jej szczękę, ładne ząbki.Sama lekko uchyliła usta ukazując podobne tylko w jednym a nie trzech rzędach. Zaśmiała się.
-
-Dziki pies.- Powiedziała szybko.
-
-Mniej więcej jaki kolor? Podaj może ze dwa, będzie łatwiej. -Znów zamknęła oczy.
-
-Czarny... i zielony, tak!
-
-No to mam dwa zielone, czarny w pomarańcz, no i mojego ulubieńca (pokarze na PW, żeby inni nie wiedzieli.)
-
-Fioletowo, biały... taak.
-
Obudził ja głos. Ujrzała Zuzm.
- Witaj. Oczywiście - mruknęła. Co jej zaszkodzi mieć kogoś do towarzystwa? Nie zmieniła pozycji. Patrzyła tylko na swoją kolej, gdyż najwyraźniej nie tylko Oriana chciała zdobyć jakieś zwierzątko. Słuchała.
-
-No niezły jest, a dokładnie 'niezła'. -Uśmiechnęła się. -Samica, rasa - Manticore, odmiana mrok, ataki to chwilowa ślepota wroga i przywoływanie 'cienia', wiesz co to? Takie dzikie stworzenie zatrzymujące serce ofiary, może także straszyć po nocach, cień oczywiście i spełniać pomniejsze zachcianki. Cień który będzie posłuszny twojej małej to Orkhaem. Je mięso. Coś jeszcze? -Podała stworzenie które prędko podbiegło do dziewczyn. -O wstałaś, to dobrze. -Popatrzyła na smoka.
(http://aywas-wiki.com/images/5/5b/Manticore_juggernaut.png)
-
Przytuliła swoje nowe zwierzątko.
- Ależ ona słodka... A ja to jestem Nora.- Podała rękę.- Chyba już pójdę, dzięki za wszystko.- Położyła stworzenie, które podążyło za nią do wyjścia.
-
-No dobra -pomachał na pożegnanie. -Jak coś się stanie to przyjdź, ja pomogę. - Uśmiechnęła się, odwróciła i patrzyła wprost na Orianę. -Teraz ty... Słyszałaś jakieś pytanie?
-
- Mhm - mruknęła.
- Ja bym chciała mieć jakiegoś towarzysza, który ma skrzydła, pióra lub łuski - to mi akurat nie robi różnicy - i cztery łapy - urwała i zastanowiła się o co jeszcze Zuzm pytała Nory.
- Może być specyficzny. Kolor jest mi obojętny, chociaż wolałabym jakiś ciemniejszy niż jasny - dodała po chwili.
-
-A skrzydła błoniaste czy pierzaste? To już będzie gatunek. -Znów zamknęła oczy i szybko przetwarzała informacje. Trzeba zrobić formularz dla zainteresowanych, będzie sto razy szybciej.
-
- Mogą być pierzaste.
-
-No wyszedł dość odstraszająco, z kolorów...-Podbiegł do nich mały stworek, jaskrawe łuski pomieszane z kruczo czarnymi. -On, rasa Zephyr, odmiana światło, może robić świetliki we wszystkich barwach i nasyłać je na wroga, a w dotyku są naprawdę parzące, oraz zieje ogniem. Jest taką mieszanką ognia i światła. Także je mięso. -Uśmiechnęła się.
(http://aywas-wiki.com/images/b/b4/Zephyr_blackeye.png)
-
- Hm... - spojrzała na Zephyra - szczerze mówiąc... ma trochę małe skrzydła. Dałby on sobie radę wysoko w powietrzu? Zależy mi na jakimś dobrym i wytrwałym lotniku - mruknęła. Zapomniała o tym wcześniej powiedzieć.
-
-Dobrze mu idzie, zawsze możesz z nim ćwiczyć, zacieśniając więzi co nie? -Uśmiechnęła się.
-
- Ach... to dobrze. A jeszcze ostatnie pytanie. Jest to samczyk czy samiczka? - spytała, chociaż żywiła nadzieję na samice. Miała już nawet wybrane dla niej imię. Mała ognista bestia przypominała jej trochę siostrę, z tą różnicą, że ona była cała czarna.
-
-Ona, samica. -Poklepała ją po głowie.
-
Uśmiechnęła się.
- Dzięki. Nie będę Ci już przeszkadzać. Żegnaj - powiedziała do Zuzm. Zapewne wolała mieć chwile dla siebie. Oriana podniosła się odeszła razem ze swoją nową towarzyszką.
-
-Do zobaczenia! -Powiedziała i patrzyła jak znika. Znów sama. Położyła się na ziemi. Po chwili położyły się na niej inne towarzysze, jeszcze nie posiadające swojego domu.
-
Wstała. Wzięła pod pachę kilka innych stworzeń i zaczęła chodzić w kółko. Pozostałe towarzysze patrzyły na nią i robiły to samo, czyli chodziły w kółko.
-Myślcie! Co można robić -Żaden nic nie powiedział, pewnie nawet żaden jej nie słucha. Zatrzymała się a kilka najbliższych twarzy uderzyło o jej nogi.
-Delgado! -Krzyknęła a stworek złapał się pazurami o jej ramiona. Dziewczyna wyciągnęła 30 monet i wyrzuciła do Salomona.
-
Weszła. Zobaczyła Zuzm.
- Cześć, przyszłam na ćwiczenia.- Podała dziewczynie pieniądze.- Oczywiście jeśli mogę.- Lekko się cofnęła razem ze zwierzątkiem.
-
Popatrzyła na Draconem
-Ta oczywiście. -Wyrzuciła pieniądze.
-
Zaczęła myśleć.
Dla Delgado to drugi trening, a dla Koszmara? Chyba też drugi... a na drugim stworzenia uczą się... Nowej mocy! Ale świetnie. Co ma Delgado? Ekhem.. Chyba ogniste mają samozapłon, a koszmar? Koszmar to mrok, czy coś takiego, na razie usypia i zjada sny, a teraz kolej na... Aaa
-Koszmar do mnie! -Krzyknęła a pozostałe stworzenia odbiegły usadawiając się na popękanym suficie, drzewach i po prostu siadając na ziemi.
-
Numer ,,3'' zaprowadził go tutaj. Zauważył Draconem i Zuzm. I jeszcze wiele zwierzątek. Zauważył również, że kobiety coś robią.. A raczej białogłowa Leith'a i Mantykora. Stał zboku i przyglądał się z zaciekawieniem co robią.
-
-Amon nie ma co się ukrywać, tutaj się nie ukryjesz!- Zaśmiała się -Chcesz towarzysza tak? -Popatrzyła w stronę chłopaka.
-
- Wcale się nie ukrywam - powiedział i podszedł bliżej, żeby nie musieć wrzeszczeć.
- I w sumie mogę mieć towarzysza.. Nie zaszkodzi mi mieć towarzystwo zwierzątka.. - zamyślił się.
-
-Dobra, to Draconem... może poczekasz? Szybko pójdzie -Nie czekając na odpowiedź, podeszła do chłopaka. -Lata czy nie?
-
- Nie przepadam za lotnictwem i wysokością, więc nie - odpowiedział.
-
-Taki bardziej zwyczajny z budowy czy miks? -Patrzyła na sufit
-
- Czy zwyczajny..? - zamyślił się - zawsze marzyłem, żeby wyhodować małego Cerbera.. Więc nie, nie zwyczajny - odparł.
-
-Cerbera powiadasz? To ułatwia sprawę. Jakie kolory? -Teraz już patrzyła na niego
-
Zamyślił się. Kolory..
- Cóż.. Gustuję w ciemnych kolorach.. Ale też bardzo lubię jasny odcień czerwieni. Tak! - klasnął w dłonie - było by fajnie, gdyby futro miał w ciemnych kolorach i miałby czerwone oczy! - powiedział.
-
-Nie trudne zadanie. -Uśmiechnęła się. Klasnęła w dłonie, a z tłumu dumnie wyszedł jeden z małych cerberów. Otarł się o jej rękę i podszedł do pana. -Gatunek Cerby, odmiana mrok, chłopak, ataki to paraliż wroga i Ogniste szczęki. Je mięso. Pytania?
(http://www.aywas-wiki.com/images/2/29/Cerby_chained.png)
-
- Mały Cerber! - ucieszył się i podał rękę małemu. Obwąchał ją i polizał - Pytań, żadnych! - wziął Cerbera na ręce, żeby się mu przyjrzeć. Amon zawsze chciał mieć małego Cerbera ale teraz jego marzenie się spełniło.
- Wiem, nazwę Cię Harakiri - powiedział a Cerber zamerdał ogonem radośnie.
-
-Widzę, że ci się podoba -Uśmiechnęła się, tak lubiła te chwile.
-
- Bardzo! - uśmiechnął się i postawił małego Cerbera na ziemi, który zaczął biegać wokół Amona.
- Dziękuję bardzo Zuzm - uśmiechnął się do dziewczyny.
-
-Nie ma za co! -Złapała Delgado na ręce
-
- A przy okazji się spytam co tam u Leith'a? - pogłaskał Harakiri'ego - nie rozmawialiśmy przez ten cały pobyt w tym pałacu.. Może to nawet dla nas lepiej.. - zamyślił się.
-
Wzruszyła ramionami.
-A bo ja wiem... Poszedł za... A w sumie to nie wiem co robi, nie wiem gdzie jest. Nie wart mnie pytać. -Mówiła.
-
- Pokłóciliście się? - lekko przekrzywił głowę. Jeżeli zrobił coś głupiego to po prostu powie, że Leith się zachowuje jak bezczelny bachor. Ale może też nie. W sumie sam nie wiedział.
-
-Mniej więcej. -Uśmiechnęła się.
-
Jak on może krzywdzić kobiety? Lekko się wnerwił.
- Bezczelny bachor! Jak on może kłócić się z kimś kogo kocha!? - oburzył się. On nigdy by tak nie potraktował swej luby.
-
-To znaczy, on zrobił to co musiał. A tak w ogóle to się nie przejmuj. Dam radę -Uśmiechnęła się.
-
- Co musiał taa..? - przewrócił oczami - dla mnie to szczeniak bez smyczy i tyle.. Może mu kupisz smycz? - zaśmiał się wrednie.
-
-Kupić mogę, tylko jak założyć? -Zaśmiała się
-
- Jak będzie pijany? - zarechotał - to proste, albo walnąć patelnią w łeb!
-
-Dobre rozwiązanie. Zapamiętam -Popatrzyła na mantikorę.
-
- Ewentualnie założyć kiedy nie będzie patrzeć - zarechotał.
-
Zaśmiała się. Może kiedyś to wykorzysta?
-
- Dobra, to ja wam nie będę przeszkadzać - powiedział po czym spojrzał na Cerbera - Harakiri idziemy - powiedział i wyszedł wraz z swym małym towarzyszem.
-
Znów się położyła,
-To co? Trenujemy? -Popatrzyła na Drac.
-
Wszedł wraz z swą podopieczną. Gdy ta znów zauważyła trawę zaczęła się wyrywać i gryźć ręce Leith'a. Ten nie wytrzymał bólu w rękach i ją puścił. Rzuciła się na trawę i znów zaczęła ją jeść. Rozejrzał się i spojrzał na Zuzm.
- Dobrze, że tutaj jesteś - westchnął z ulgą i podszedł do dziewczyny - potrzebuję pomocy ze swą towarzyszką.. - spojrzał na Deadly - je trawę.. I jeszcze trochę przytyła i nie wiem co się z nią dzieje i do tego ma jeszcze coś częściej te swe humorki..
-
Popatrzyła na chłopaka, chciałaby go zignorować, jednak to co powiedział było zbyt ważne. Podniosłą się i złapała na ręce Dealdy, która próbowała się wyrwać. Usiadła na niemi, położyła ją na kolanach i dotykała w różnych miejscach.
-
- I co? - spojrzał na Zuzm. Dlaczego nic nie powiedziała? Może ma focha na Leith'a? Tylko czemu..?
-
-Draconem, znikam na chwilę, zaraz wracam. -Popatrzyła uśmiechnięta na Drac, ręką zrobiła półkole, a przed nią pojawiły się drzwi. Bez wahania, przez nie przeszła.
-
Usiadł na ziemi przygnębiony. Co mogło ją tak rozzłościć, że ma na niego focha? Aaa.. No tak.. Przecież pokłóciła się z swym braciszkiem i do tego on chciał z nim na spokojnie pogadać.. Może ona o tym wie? Zamyślił się.
-
Usłyszał to jak zawołała go Zuzm. Wstał z nadzieją, że nie jest jakoś zła na niego przez to, że poszedł sobie pogadać z Tah'em.
//Wyszedł
-
Znów weszła. Postawiła małego ptaka na jednej z grubszych gałęzi i wróciła do Drac.
-Dobra, już wszystko.
-
-Delgado, Koszmar! -Powiedziała, a stworki stanęły koło niej. -Delgado, obudź w sobie płomień i spróbuj się zapalić, spokojnie, nic się nie stanie. A ty Koszmar. Próbuj, zamienić swoje ciało w koszmar swojej ofiary. Dobra? Musisz zajrzeć do umysłu -Pokazała na jednego z towarzyszy - i znajdź w nim, jego najgorszy koszmar. Musisz o nim myśleć. Musisz wiedzieć jak chcesz wyglądać, jak ma to wyjść, musisz się nie denerwować, dobra? -Odeszła kilka kroków. -Ty Delgado, tam! -Pokazała palcem jedno z miejsc -A ty Koszmar, chodź między towarzyszami i spróbuj się zmienić. w cokolwiek.
-
Wszedł wraz z Deadly na ramieniu która od razu poleciała do swojego dziecka. Leith stał i przyglądał się co się dzieje. Podszedł do Zuzm.
- Deadly już może zostać z małym.. - powiedział spoglądając na swą towarzyszkę.
-
-Dobra, może usiądź, bo trenuję Koszmara i Delgado. Deadly jest za słaba i za pewne nie chciałaby zostawić Młodej. Możesz pomyśleć nad imieniem, Pamiętaj, na 'D'. -Uśmiechnęła się. Delgado na razie zapalał łapy, a Koszmar krążyła w tłumie, wywołując ogólną panikę.
-
- Imię na 'D'? - zamyślił się i podszedł pod ścianę i usiadł. Imię na 'D'.. Trochę trudne.. Ale coś się na pewno wymyśli.
-
Sama nie wiedziała co powiedzieć. Stało to się tak szybko.
-Gratuluje.
-
Dalej trenowała, były znaczne postępy. Delgado szło już lepiej a Koszmar już wybrała cel. Z tego co pamięta chyba będzie wężem, ale nie jest pewna.
Uwaga, mnie nie będzie do PiĄTKU i macie skończyć trenować koszmara, delgado niech coś tam robi. Wychodzicie, deadly z młodą zostają, a ja zostaje sama. Jasnę?!
-
Wstał i ruszył do wyjścia.
- Mam coś do załatwienia. Do zobaczenia następnym razem! - podniósł rękę na znak pożegnania i wyszedł.
-
Pomachała na pożegnanie. Usiadła przy drzewie.
-
-Dobra Delgado, teraz na serio! -Podeszła do stworka i zaczęła czochrać po głowie. Najpierw patrzył na nią, później spoglądał zdenerwowany. Trzepotał ogonem, próbował podrapać, a po chwili wybuchł żarem. -Utrzymaj jak najdłużej, nic ci się nie stanie - Krzyczała gdy stworzenie biegało po sali jak obłąkane. Mniejsza z tym. Popatrzyła na Koszmara. Towarzysz przyglądał się innemu. Po chwili zasyczała. Z jej ciąła wyleciał czarny jak smoła dym, z którego wyszedł wąż, zupełnie taki sam jak Salomon.
-
Popatrzyła na węża zdziwiona.
-Widzę postępy. A teraz spróbuj to -Pokazała na innego towarzysza, a Koszmar zamieniła się w ogromny żar. Po chwili jednak zgasła i stanęła w swojej normalnej postaci. Delgado wziął z niej przykład i się uspokoił, teraz wyglądał jak pochodnia w kształcie zwierzęcia.
-
-Dobra, koniec. -Delgado zgasł -Zatem, rada taka. Koszmar musi zobaczyć więcej świata, ponieważ przybiera formy stworzeń które widziała. Uznając węża za strach, udawała Salomona, bo to jedyny wąż który zapadł jej w pamięć. A ty Delgado, nie nadużywaj tej mocy. Wymaga dużo energii, więc zostawiaj to na ostateczność. Jasne Drac? Idźcie zdobywać świat.
-
- Oczywiście i dziękuje.- Poszła w stronę wyjścia z Koszmarem.- Do zobaczenia!
/Wyszła/
-
-Żegnaj -Krzyknęła i pomachała ręką. Opadła na ziemie i przyjrzała się Nowemu stworzeniu. Podszedł do niej Delgado i otarł się o bok. Po chwili namysłu wstała i stworzyła sobie bamę. Przeszłą przez kamienny łuk a stworki poszły za nią.